GroenLinks PvdA vernielen woningmarkt

Hoe GroenLinks-PvdA de woningmarkt verder om zee helpt

September 2025 – GroenLinks-PvdA presenteren hun plannen alsof zij de redder van de woningmarkt zijn, maar in werkelijkheid ondermijnen deze partijen juist de stabiliteit en werking ervan. Hun verkiezingsprogramma staat vol met maatregelen die de markt verder verlammen in plaats van versterken.

Overheidsbemoeienis in plaats van marktwerking

Door de woningbouw opnieuw grotendeels in publieke handen te trekken, verdwijnen flexibiliteit en innovatie. Het terugbrengen van regie op grond en bouwlocaties naar de overheid zorgt voor stroperige besluitvorming en extra bureaucratie, precies de reden waarom woningbouw de afgelopen decennia achterbleef.

GroenLinks PvdA vernielen woningmarkt door oneerlijke lastenverdeling

Woningcorporaties worden fiscaal bevoordeeld, terwijl particuliere beleggers, ontwikkelaars en zelfs internationale investeerders – die juist voor veel aanbod zorgen – verder worden ontmoedigd en belast. Hierdoor haken investeerders af, wat leidt tot mínder nieuwbouw en minder beschikbare huurwoningen.

Woningeigenaren en vermogenden draaien op voor de peperdure plannen

De ambitieuze plannen van GroenLinks-PvdA lijken misschien aantrekkelijk, maar de rekening wordt doorgeschoven naar de mensen die hun zaakjes op orde hebben: woningeigenaren, huiseigenaren en vermogenden. Zij worden structureel neergezet als “de profiteurs” van de woningmarkt, terwijl zij in werkelijkheid vaak jarenlang hebben gespaard, hard gewerkt en verantwoord hebben geïnvesteerd in hun eigen woning of vermogen.

Met extra belastingen, hogere heffingen en het afromen van zogenaamd “overmatige winsten” worden juist deze groepen de melkkoe van de plannen. Dat betekent concreet:

• Hogere lasten op vermogen en spaargeld (Box 3).

• Extra belastingen en regels voor particuliere verhuurders.

• Zwaardere druk op huiseigenaren via energie- en verduurzamingsplannen.

Daarmee worden investeringen en particulier initiatief strafbaar gemaakt in plaats van gestimuleerd. Het resultaat: minder vertrouwen in de woningmarkt, minder mensen die willen investeren in woningen en uiteindelijk nóg minder nieuwbouw en beschikbaar aanbod.

GroenLinks-PvdA presenteren hun beleid als een stap vooruit, maar in werkelijkheid schuiven ze de kosten van hun peperdure plannen simpelweg af op de middenklasse, de huizenbezitter en iedereen die eigen verantwoordelijkheid heeft genomen.

Verdringing van de middenklasse

Door inkomensgrenzen voor sociale huur op te rekken tot twee derde van de bevolking, worden middeninkomens de sociale sector ingeduwd. Dit blokkeert de doorstroming en vergroot de wachtlijsten, waardoor starters en gezinnen juist langer vastzitten.

Aanpak van “speculatie” ondermijnt investeringen

Het criminaliseren van vastgoedspeculanten en het afromen van grondwinsten ondermijnt de broodnodige investeringen in bouw- en renovatieprojecten. Zonder de inzet van investeerders en ontwikkelaars stokt de woningproductie – en dat is precies waar Nederland zich nu tegenaan laat klemrijden.

En wat vaak wordt vergeten, is dat woningopkopers en particuliere vastgoedbeleggers juist een waardevolle rol vervullen. Zij kopen veelal verouderde of achterstallige woningen op, investeren erin om te renoveren, verbouwen of splitsen, en brengen die vervolgens weer op de markt. Daarmee voegen ze direct kwaliteit en woonwaarde toe: woningen die anders verwaarloosd of zelfs langdurig leeg zouden blijven, worden beschikbaar voor woningzoekenden – waaronder starters en gezinnen.

Bovendien is hun aandeel in de totale woningmarkt relatief klein. Zoals prof. dr. P.J. Boelhouwer (hoogleraar huisvestingssystemen aan de TU Delft) stelt – in reactie op de vaak luid geuite beschuldigingen richting “huisjesmelkers” – heeft de aankoop van woningen door beleggers weinig tot geen invloed op de koopprijzen, laat staan op de totale Nederlandse woningmarkt, zoals GroenLinks-PvdA ons ten onrechte wil doen geloven. Dat beeld dat huis opkopers en beleggers massaal woningen “wegkapen” is simpelweg onjuist: hun aandeel is klein, maar de bijdrage die ze leveren is aanzienlijk:

• Verbetering van de woningvoorraad – kluswoningen krijgen een nieuw leven, onderhoudsachterstanden worden weggewerkt, buurten worden leefbaarder.

• Snelle doorstroming – woningen die anders langdurig onbewoonbaar zouden blijven, worden weer beschikbaar voor nieuwe bewoners.

• Risico-investeringen – opkopers en beleggers durven risico’s te nemen die particulieren vaak mijden. Ze investeren eigen kapitaal in panden waarvan de waarde pas op langere termijn tot uiting komt.

• Werkgelegenheid – renovatie- en bouwprojecten creëren banen voor aannemers, installateurs en lokale ondernemers.

• Flexibiliteit en dynamiek – deze marktpartijen zorgen voor wendbaarheid en snelheid in de woningketen, terwijl overheid of corporaties soms jaren nodig hebben om tot nieuwbouw of herontwikkeling te komen.

Het wegzetten van beleggers, ontwikkelaars en opkopers als profiteurs is dus niet alleen onterecht, maar ook gevaarlijk en stigmatiserend. Juist deze partijen vormen een onmisbare schakel in het creëren van woonruimte. Door hen te ontmoedigen of uit te sluiten, wordt de woningnood enkel verergerd.

Het opkoopverbod: een loze en schadelijke maatregel

GroenLinks-PvdA pleit voor een landelijk opkoopverbod, alsof dit dé oplossing zou zijn voor de woningnood. Maar zo’n maatregel is volstrekt overbodig. Gemeenten beschikken namelijk al sinds 2022 over de mogelijkheid om opkoopbescherming in te voeren. Daarmee kunnen starters prima worden beschermd tegen beleggers, zonder landelijke bemoeizucht.

Het voorstel laat vooral zien dat GroenLinks-PvdA kiest voor symbolische politiek in plaats van praktische oplossingen. In werkelijkheid hebben gemeenten al voldoende juridische en beleidsmatige middelen om:

• wanbeleid op de woningmarkt te corrigeren,

• malafide verhuurders aan te pakken,

• en de doorstroming te stimuleren.

Een nationaal opkoopverbod voegt daar niets aan toe. Sterker nog, het creëert slechts extra regels die de woningmarkt verder verstikken, zonder dat woningzoekenden er daadwerkelijk mee geholpen zijn.

Bovendien lanceert de PvdA dit soort plannen vaak zonder serieuze onderbouwing of gedegen onderzoek. Het blijft bij loze kreten die kiezers moeten aanspreken, maar de feiten negeren. Het resultaat? Minder investeringen, meer leegstand en oplopende wachtlijsten.

Het is opnieuw een maatregel die lekker klinkt in verkiezingstijd, maar in de praktijk averechts uitpakt. Kortom: beleid gedreven door emotie en jaloezie, in plaats van gezond verstand en realisme.

Conclusie: minder keuzevrijheid en langere wachttijden

Onder het mom van “bouwen voor iedereen” brengen GroenLinks-PvdA plannen die leiden tot minder keuzevrijheid, minder investeringen en langere wachttijden. Hun beleid klinkt aantrekkelijk in verkiezingstijd, maar in werkelijkheid wordt de woningmarkt er alleen maar stroperiger en minder dynamisch van.

De echte oorzaken van de woningnood worden daarbij volledig genegeerd. Het gaat niet alleen om een tekort aan huizen, maar vooral om:

• een gebrek aan stimulerende marktwerking,

• een overvloed aan onrealistische stikstof- en bouwrestricties,

• eindeloze vergunningsprocedures en bezwaartrajecten,

• en het structureel tegenwerken van particuliere investeerders en ontwikkelaars.

Door deze belemmeringen lopen woningprojecten jaren vertraging op of komen ze helemaal niet van de grond.

De werkelijke oplossingen voor de woningmarkt:

In plaats van het criminaliseren van beleggers, opkopers en ontwikkelaars, is er behoefte aan een praktisch en realistisch beleid. Oplossingen liggen voor de hand:

• Versnellen van vergunningstrajecten – minder bureaucratie en kortere bezwaarprocedures, zodat woningbouwprojecten sneller starten.

• Ruimte geven aan marktpartijen – beleggers, ontwikkelaars en opkopers juist faciliteren in plaats van afstraffen. Zij zorgen voor dynamiek, renovatie en nieuw aanbod.

• Slim gebruik van bestaande woningen – leegstaande panden transformeren tot woningen, en kluswoningen opkopen en opknappen zodat deze weer beschikbaar komen voor woningzoekenden.

• Aanpakken van onrealistische regelgeving – zoals het versoepelen van stikstofnormen en andere regels die nu hele bouwprojecten blokkeren.

• Stimuleren van doorstroming – zorg dat ouderen en doorstromers makkelijker kunnen verhuizen, zodat er woningen vrijkomen voor starters en jonge gezinnen.

• Regionale aanpak – niet alles centraal vanuit Den Haag bepalen, maar gemeenten en provincies meer slagkracht geven om lokaal de juiste keuzes te maken.

Alleen door te kiezen voor ruimte, snelheid en samenwerking met de markt kan de woningbouw daadwerkelijk op gang komen. Dat is de enige manier om de woningnood in Nederland structureel te verlichten.

GroenLinks PvdA vernielen woningmarkt met hun programma terwijl samenwerking vooral nu zo belangrijk is

De gevolgen van de reguleringen die enkele jaren geleden door de overheid zijn ingevoerd, worden nu al zichtbaar. Steeds meer particuliere verhuurders besluiten hun woningen te verkopen, omdat het verhuren onder de huidige voorwaarden simpelweg niet meer rendabel is. In plaats van stabiliteit en extra aanbod, ontstaat er juist schaarste. Frans Timmermans en zijn partij doen er met hun voorstellen nog een schepje bovenop, waardoor de druk op de woningmarkt alleen maar verder toeneemt.

En dat terwijl het juist andersom zou moeten zijn. In plaats van het ontmoedigen van investeringen, zou de overheid samen met het bedrijfsleven en particuliere woningbeleggers moeten werken aan oplossingen. Denk aan publiek-private samenwerkingen waarbij grond sneller beschikbaar wordt gesteld, of aan fiscale voordelen voor investeerders die duurzame en betaalbare woningen realiseren. Ook kunnen er afspraken worden gemaakt waarbij particuliere verhuurders juist gestimuleerd worden om betaalbare huurwoningen in de markt te zetten, in ruil voor minder complexe regelgeving en langdurige zekerheid.

Waar de huidige koers vooral leidt tot afname van het woningaanbod, kan samenwerking juist zorgen voor versnelling. Door overheid en marktpartijen als partners te zien in plaats van tegenstanders, ontstaan er nieuwe initiatieven die de woningmarkt weer vlot kunnen trekken. Alleen op die manier krijgen starters en huurders écht meer kansen.